چهار روش برای خاطره ساختن در روزهای قرنطینه خانگی
خودکشی در زمان جنگ به حداقل می‌رسد و عشق در سال‌های «وبا» همه‌گیر می‌شود. می‌دانید چرا؟ در زمان جنگ استرسِ آینده از بین می‌رود و بیشتر آدم‌ها در زمان حال زندگی می‌کنند. جنگ هزار عیب دارد اما یک فایده دارد که این استرس آینده را از ما می‌گیرد. یکی از دلایلی که دهۀ شصت در ایران به یک نوستالژی تاریخی و خاطره عمومی نسل گذشته بدل شده این است که همۀ آن هشت سال جنگ، مثل صحنۀ آهسته از جلوی چشم مردم ایران گذشت و لحظه به لحظۀ آن چه تلخ و چه شیرین تبدیل به تصاویر ذهنی همیشگی شد. حالا در این روزهای قرنطینه که «ویروس کرونا» بدتر از سرباز «بعثی» پشت در خانه ها نشسته و منتظر است تا وارد شود، طبیعی است که باید در خانه بمانیم. اما قرنطینه و در خانه ماندن به این معنی نیست که ضعف اعصاب بگیریم و زندگی نباتی داشته باشیم. باید خاطره بسازیم و البته عشق را یواشکی، جوری که ویروس کرونا نفهمد وارد خانه کنیم.
راه اول: آقایان آشپزی، خانم‌ها پلی استیشن!
بیایید رودربایستی را کنار بگذاریم. کار، مردانه و زنانه ندارد. آقایان در این ایام قرنطینه بهتر است سر و سامانی به آشپزی خود بدهند. یک شام عاشقانه تدارک ببینید و همسر را در یک فضای رمانتیک به شام دعوت کنید. خودمانیم، هیچ‌وقت رستوران رفتن‌ها خاطره نمی‌شود. اما اگر شام، خانگی و دستپخت مرد خانه باشد دو حالت دارد: غذا خوشمزه می‌شود و به عنوان اولین تجربۀ مرد خانه در امر آشپزی، سال‌ها از آن لذت می‌برید یا مزخرف از کار در می‌آید و سوژۀ خنده و خاطره نمکیِ روزهای قرنطینه جور می‌شود.
یکی از مواردی که یکنواختی روزهای کرونایی را دور می‌ریزد این است که خانم خانه پا به پای مردِ خانه پلی استیشن بازی کند. یعنی حتی اگر پلی استیشن ندارید سفارش دهید تا برای شما بیاورند و بازی‌های دو نفره هم بخرید و بازی کنید؛ به خصوص «فیفا» که آقای بازی‌های دو نفره است. سعی کنید یک قرار بگذارید و بردها و باخت‌ها را تا انتهای روزهای قرنطینه بشمارید. هر کسی در مجموع برنده شد برای فردای روز بدون ویروس کرونا هر کاری طرف مقابل خواست انجام دهد.
راه دوم: دوبلور «آی فیلم» شو!
بچه‌هایی که خوابگاه دانشجویی رفته‌اند این بازی را خوب بلد هستند. شاید خیلی اهل دیدن سریال‌های تلویزیون به خصوص آی فیلم نباشید اما در روزهای قرنطینه تماشا کنید. البته بی صدا!
بازی به این شکل است که شما و خانواده روبروی تلویزیون می‌نشینید و سریال‌های آبکی تلویزیون را دوبله می‌کنید. به شما قول می‌دهم از خنده دل درد خواهید گرفت. خنده برای افزایش سطح ایمنی بدن و مقابله با ویروس کرونا بسیار خوب است. حتماً امتحان کنید.
راه سوم: بخوان و بنویس
این روزها عدۀ زیادی شما را به خواندن کتاب به جای سفر رفتن ترغیب می‌کنند. البته که خواندن هر کتابی مثل یک سفر طولانی و جذاب است اما بعد از خواندن حتماً نوشتن را هم شروع کنید. نوشتن مثل این می‌ماند که روح خود را ناز و نوازش کنید. روزانه ۱۰ خط بنویسید. حسی که خواهید داشت از ماساژ گرفتن در جنوب شرقی آسیا لذت‌بخش‌تر است. نوشتن ذهن شما را مرتب می‌کند و تکرار آن در این روزها ممکن است از شما یک نویسنده بسازد. یک نویسنده پشت هیچ دیواری نمی‌ماند. خیالِ نویسنده «سیمرغ» است و تا هر جا بخواهد پر می‌کشد. وقتی بنویسید قرنطینه معنایی ندارد. می‌توانید با هر کس، هر جا که خواستید بدون ترس از ویروس کرونا خاطره بسازید و از آن لذت ببرید؛ حتی اگر آن فرد و فضا وجود خارجی نداشته باشد.
راه چهارم: زنگ بزن بگو دوستش داری!
اگر در روزهای قرنطینه کسی دور و بر شما نیست و تنهایی شما را گیر انداخته، عشق را در آغوش بگیرید. عشق می‌تواند آشتی کردن با کسی باشد که مدت‌ها است با او قهر هستیم. مایه‌اش گرفتن یک شماره با تلفن است.
و اما در لحظه زندگی کنید. اگر کسی را دوست دارید و در رودربایستی خودتان مانده‌اید، بهترین وقت است که عشق خود را به او ابراز کنید. دایرکت اینستاگرام اگر برای این کار نیست پس برای چیست؟! فراموش نکنید در سال‌های وبا و کرونا عشق نفوذ بیشتری دارد. پس زنگ بزنید و بگویید دوستش دارید.